Stwardnienie rozsiane – opis choroby

Stwardnienie rozsiane to choroba, podczas której uszkadzane są struktury układu nerwowego pacjenta. Towarzyszą jej zaburzenia czucia i równowagi, problem z chodzeniem, ból, przewlekłe zmęczenie, drżenie mięśni i inne objawy, które mogą uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Rzuty dolegliwości bardzo często przeplatają się z okresami remisji. Jakie są przyczyny SM i sposoby leczenia?

Stwardnienie rozsiane – przyczyny

Stwardnienie rozsiane nie jest do końca poznane przez medycynę. Lekarzom udało się jednak ustalić kilka podstawowych hipotez i wskazać potencjalne przyczyny, które mogą mieć wpływ na rozwój choroby.

Do prawdopodobnych przyczyn SM naukowcy zaliczają uwarunkowania genetyczne połączone w parze z uwarunkowaniami środowiskowymi. Schorzenie często pojawia się u osób, w których rodzinie ktoś już na niego chorował. Wśród hipotez znana jest także ta mówiąca o infekcjach wirusowych (przede wszystkim zakażenie wirusem Epsteina-Barra), które mogą mieć wpływ na rozwój choroby.

Ryzyko zachorowania mogą zwiększać:

• palenie papierosów,

• niedobór witaminy D,

• choroby autoimmunologiczne (cukrzyca typu A, choroby tarczycy).

Stwardnienie rozsiane – leczenie

We współczesnej medycynie nie odkryto jeszcze środków, które mogłyby całkowicie cofnąć SM. Stwardnienie rozsiane jest chorobą nieuleczalną, która towarzyszy pacjentowi do końca życia, rozwija się i z czasem powoduje coraz bardziej dotkliwe dolegliwości. Dostępne są jednak środki farmakologiczne, które są w stanie hamować postępowanie SM i łagodzić towarzyszące mu objawy. Podczas rzutów podaje się preparaty glikokortykosteroidów (m.in. eksametazon, metyloprednizolon lub predizon).

Leczenie przewlekłe opiera się na środkach, które mają zmieszać częstotliwość występowania rzutów i opóźniać fazę postępującą. Progresję SM hamują m.in. preparaty interferonu beta, mitoksantron, octan glatirameru czy fingolimod. Pacjenci powinni także korzystać z ćwiczeń usprawniających i fizjoterapii, która może poprawić ich stan.